Aller au contenu

målaclevé

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : «mål-» + «aclévé»; çou ki dene on mot avou l’ betchete « mål- » ey avou l’ cawete «  ».

Prononçaedje

[candjî]

Loukîz a : « målaclever »

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin målaclevé målaclevés
femrin målaclevêye målaclevêyes
  1. pårticipe erirece omrin do viebe del prumire troke: «målaclever».

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin målaclevé målaclevés
femrin padrî målaclevêye målaclevêyes
femrin padvant målaclevêye målaclevêyès

målaclevé omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki n' a nén bén stî elevé, ki n' a nole politesse.
    • Dji m' sovén si bén camaeråde
      K' e walon, nos inméns djåzer
      Di ç' tins la, ci n' esteut nén l' môde
      Ça fjheut on pô målaclevé Jacques Lefebvre (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

målelevé, grossir

Ratournaedjes

[candjî]
ki n' a nole politesse