Aller au contenu

môrticot

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « mårticot »

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /moːʀ.ti.ko/

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
môrticot môrticots

môrticot omrin

  1. mårticot.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • môrticot : O0