Aller au contenu

mwaireye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « mairie »

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
mwaireye mwaireyes

mwaireye femrin

  1. (vî mot) comene do Dutcheye di Bouyon.
    • Blantche-Oreye esteut onk des cwate-z ecårts del mwaireye di Tchonveye, avou Åcrumont, li Sårt et Ofagne.
  2. måjhon-comene e l' France.
    • Li viyaedje d' Etables a belmint candjî dispoy 1940, avou s' novele mwaireye et si scwere Gabriel Longueville Émile Pècheur (fråze rifondowe).
  3. (vî mot) måjhon-comene do trevén di l' ocupåcion francesse (1793-1814).
    • [do trevén di Napoleyon] Il est cial al mwaireye. Ouy, vos avoz cwité nosse Bele Fontinne si timpe. Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.9 (fråze rifondowe).
  4. (pa rfrancijhaedje) måjhon-comene.
    • Di cisse djournêye sins parey,
      On s' rissovénrè,
      Pår ki bén vite, al mwaireye,
      Dji pinse k' on m' moennrè Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Zim lon laire" (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
mwaireye