Aller au contenu

nichleus

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]

nichleus omrin

  1. djeu d' cåtes wice k' on tape evoye les deus cåtes ki s' rishonnèt, et k' on-z a rsaetchî l' valet d' make evoye; li ci ki dmeure avou l' valet d' påle a pierdou.
  2. li valet d' påle lu-minme, a ç' djeu la.
    On dit eto: maxhuré, noer kikich, pouwant.
    F. valet de pique.

Disfondowes: nichleus, nichreus. Coinreces Basse-Årdene.