Aller au contenu

oficir

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « officiel » (minme sinse) avou l’ cawete « -ir », motoit pa assaetchance do neyerlandès « oficier », u forcoridjaedje di «oficiél».

Prononçaedje

[candjî]

oficîr(e), oficiél, oficièl.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin oficir oficirs
femrin oficire oficires

oficir omrin (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no)

  1. ki rprezinte les mwaisses, u k' a rexhou di leu-z ôre, u k' a stî eplaidî et cnoxhou pa tertos.

Ratourneures

[candjî]
  1. Lingaedje oficir : lingaedje k' i fåt djåzer en on metou payis.
    F. "Langue officielle".
  2. Bultén oficir : no do "Moniteur" dins sacwants payis.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

F. "officiel".