on pô
Apparence
on pô | on pôk |
Etimolodjeye
[candjî]Advierbire
[candjî]on pô (nén candjåve)
- mostere ki l' accion ni s' fwait nén a grands côps.
- Oyi, il a rmagnî on pô.
- mostere ki ki l' addjectif n' est nén foirt.
- il est on pô biesse.
- eployî a môde di mot nén radjoutant.
- Vén on pô ciddé !
- HOUBERT. - Avoz vs pris mes ahesses ?
ROUMA. I mel shonne todi, loukîz on pô !— Joseph Mignolet, "Milionêre !" (1934), p.7 (fråze rifondowe).