Aller au contenu

pîkèt

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « pîkèt », el pout stitchî vaici.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pîkèt pîkèts

pîkèt omrin

  1. djonne mamé (!!! a-z aveuri).
    • Lès p’tits pîkèts du satin rôse
      Ås fènès vônes d’on doûs clér bleû,
      Al pê tinre come one faye du rôse
      Su racrampihèt tot frouheleûs. Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.142, « Dâr iviêr po lès p’tits pîkèts ».

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant (Vervî)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.