panf

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Mot-brut (brut d' on setch côp)

Mot-brut

singulî	pluriyal
panf	panfs

panf (nén candjåve)

1. brut d' on setch côp.
   • Et panf ! li pingneye ! — Joël Thiry, Doze omes, p. 137 (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

paf; Loukîz a : « paf »

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.