rashît
rashît, rashîte u rashiou, rashiowe [addj.] 1. vî, tot djåzant do pwin. F. rassis(e). 2. ratchitchî, raptiti pa l' viyesse. Il est ddja mo rashî po si ådje. Ene pitite rashiowe feme. Elle a maryî on vî rashid (J. Wisimus). F. tassé(e). il est rashid come on pagnot d' shijh samwinnes djeu d' mot inte li sinse 1 et l' sinse deus, po s' fote d' ene viye djin. 3. ki s' no est marké e redjisse. F. inscrit(e). 4. coet(e), sins brut (tot djåzant d' ene djin). C' est èn ome foirt rashid — Motî do Coûtchant walon (fråze rifondowe).. Il est bråmint pus rashid dispu k' il est maryî (A. Balle). Vos avoz d' l' aweure d' aveur ene rashide djonne feye — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).. #* On pout m' classer d'vins çou k' on vout
Mins nin co d'vins les djins rassious
— Camille Gaspard.F. calme, tranquille. Disfondowes: rassî, îte; rassiou, owe, rassiou, âwe, rachou, owe, rassî, îse, rachî, îte; rachiou, owe. | rashî u rashid [o.n.] 1. fond d' ene botaye di vén, evnd. Gn a do rashî å fond del botaye (A. Balle). F. lie, effondrille. 2. (mot d' marixhå). vî fier, mins ki pout co rsiervi. Dji vs mete on novea fier, u dji rprind l' rashî. 3. coetisté. esse å rashî esse bén coet e s' måjhon. F. tranquille chez soi. viker å rashî viker påjhirmint. F. paisiblement, être casanier.