Aller au contenu

retrôclêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin retrôclé retrôclés
femrin padrî retrôclêye retrôclêyes
femrin padvant retrôclêye retrôclêyès

retrôclêye femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki dmeure tote seule dins s' trô.
    • Mins, tot naxhtant dvins les coxhetes
      Dji trouve, retrôclêye e s’ catchete
      Ene frumele ki couve so ses oûsMartin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).