Aller au contenu

rimoir

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
rimoir ermoir rmoir

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
rimoir rimoirs

rimoir omrin

  1. sintimint ki fwait awè del poenne d' awè må fwait ubén cwand on n' a nén fwait ene sacwè k' on-z åreut dvou.
    • Li rmoir por lu n' esteut k' ene eplåsse so ene djambe di bwès. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.69 (fråze rifondowe).
    • C’est-c’djoû-là qui tos les comtes et les barons qui s’sintît k’pissîs di r’mwérd, avît pris l’creûs d’blanke sôye dè creûh’lé. Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 33.
  2. sintimint k' aspite cwand ene boune sacwè ki vos manke.

Sinonimeye

[candjî]

rigret

Ratournaedjes

[candjî]
sintimint ki vs dit k' on n' a nén bén fwait ubén cwand on n' a nén fwait ene sacwè k' on-z åreut dvou.