sawourer

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

sawourer (codjowaedje)

I. [v.c.] aveur bon tot magnant u bevant (ene sacwè).

- Ni dvans ns nén minti l' onk l' ôte po sawourer les flibotes di bouneur ki ns polans … — Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.41 (fråze rifondowe).
- Alans, trincans, bevans tertos eshonne,
  A nosse palå, fjhans sawourer l' bouket ;
  Dizeu ene boune cåve l' amisté nos rashonne,
  Tinans l' a gougne, come å pus grand banket. — Jean Dessard, D'ine cohe so l'aute, 1939, p.140, Tchanson d' tåve : Inte lès-åsses èt lès pots (1936) (fråze rifondowe).

II. [v.s.c.] goster bon Si t’ as comprins k’ e nosse djårgon, les mots sawourèt come do bon pan, ti serès Måmdiyin, mi fi (B. Colliene).

Disfondowes: sawourer, sawrer.