Aller au contenu

sbarmint

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
sbarmint sibarmint esbarmint

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « sbarer », avou l’ cawete « -mint » (des sustantifs fwaits so des viebes)

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sbarmint sbarmints

sbarmint omrin

  1. sbaraedje.
    • Li fré a fwait tote si disfinse e-n almand, å grand sbarmint do djudje almand Émile Pècheur (fråze rifondowe).
    • Li moenneu d' l' acawêye di scleyons n' aveut seu prinde li tournant å dzo del rowe do Mont; il avént foncé dins l' ouxh d' ene måjhone, et fote li tåve et les tcheyires cou dzeu cou dzo, å grand sbarmint do vî Ziré et d' Pålene ki s' tchåfént el coine di l' aisse Émile Pècheur (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

ewaermint, sbaraedje

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]