Aller au contenu

spåmeure

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « spåmer », avou l’ cawete « -eure ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
s(i)påmeure s(i)påmeures

spåmeure / sipåmeure u espåmeure femrin

  1. les aiwes di spåmaedje.
    • Ni tapez nén les aiwes di spåmeure e rixhea, et k' les vatches î vont boere.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

F. rinçure.