spigoteu
Apparence
Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
---|---|---|
spigoteu | sipigoteu | espigoteu |
Etimolodjeye
[candjî]No d’ fijheu do viebe : «spigoter».
Sustantif
[candjî]spigoteu omrin
- (mot d’ carioteu) ovrî ki rfind les gros bloks di pire.
- Tos les mestîs ont passé dins ses mwins (por lu basti lu-minme si måjhon): bateu d' mene, spigoteu… — Charles Massaux (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.