Aller au contenu

stronna

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
stronna sitronna estronna

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «stronner» avou l’ cawete « -a ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
stronna stronnas

stronna omrin

  1. sacwè, lwè, rîle ki stronne on comiece, ene economeye.
    • Divou ratchter les cwotas d' laecea beazet tchir, ça a stî on stronna po les djonnes ki s' vlént mete cinsîs po mode.

Ratourneures

[candjî]
  1. aveur li stronna fr= s'étrangler.

Ratournaedjes

[candjî]

F. goulot d' étranglement, lourde contrainte.