tchawîtche

Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance. Fåt i scrire « tchawîtche » u « tchawî » ?

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « tchawe », « tchawî » esteut, sapinse k' on dit, li spotaedje do Prince-Eveke Zaepffel (etimolodjeye nén acertinêye).

Prononçaedje

• AFE :
• diferins prononçaedjes : /t͡ʃa.ˈwiːt͡ʃ/ /t͡ʃa.ˈwiː/

Sustantif

tchawîtche femrin

1. laide, mwaijhe djin.
   • Il est laid come tchawîtche. — Motî Haust (fråze rifondowe).
   • Sins piède corèdje, li neûr tchawîtche
     Racovia l' leûp d' ine pê d' mouton,
     A l' infåme dina des djètons,
     Al djaloz’rèye dès-éles d' airtchî. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les deus sèmeus", p.24-25.

Ratourneures

1. laid tchawîtche.
   • Mi feme, on laid tchawîtche insi, ele boune cisse-lale. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.78 (fråze rifondowe).

Sipårdaedje do mot

w. do Levant

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• chawiche : JVri
• tchawî : E1
• tchawîtche : E1

Ratournaedjes

tchawîtche

• Francès : sinistre individu ^(fr), vilain ^(fr), sale type ^(fr)