transene
Etimolodjeye
[candjî]di «Transene» (viyaedje).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| transene | transenes |
transene femrin
- (frut) sôre di poere.
- Avou des bastons, i moussént dins tos les paxhis dou çk' on aveut ddja codou les fruts et s' bardaxhént å pus adroete po fé scheure les transenes, les rigås, les balurons k' on n' aveut nén seu avurer å fén coron des brantches — Joseph Calozet, Pitit d' mon les matantes, p. 66. (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.