Aller au contenu

vindjince

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]

vindjince femrin

  1. ratacaedje d' ene sakî ki vs a fwait do må, po nd î rfé l' parey. Waitîz a: vindjî.
    • dji ténrè m' vindjince on djoû ou l' ôte.
    • On voet l’ laide vindjince ki blawtêye.
      Leu hinne si toize a leus amours !Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.35, “Battaye di Feumme !” (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

rivindje

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ratacaedje d' onk ki vs a fwait do må