vint d’ bijhe

Walon (Rifondou)

Dobès rfondowes

vint d’ bijhe

vint d' Bijhe

Sustantivire

vint d’ bijhe omrin todi singulî

1. (mot d’ meteyo) vint do nôr, bijhe.
   • Portant, divins cisse lådje golete, divins ces bassès teres sitårêyes inte Bakony et l' Vertes, tot come amon nozôtes li Fåmene si vént herer inte l' Årdene et l' Condroz, il est bén råle ki l' vint d’ bijhe si tegne coe. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
   • Fagne ! Li veye î hagne après l' moirt Et l' rihagne Cwand l' vint d’ bijhe el kihagne. — Lucyin Mahin.

Ratourneures

1. pus rade ki l' vint d' bijhe; pus roed ki l' vint d' bijhe; ossu rade ki l' vint d' bijhe: foirt rade.
   • Tossu rade k' el vint d' bijhe, dins les schavêyes, les tidjes, Dji pedale come on sot. — André Gauditiaubois (fråze rifondowe).
   • Les vacances, c' est l' minme afwaire : tote toele pareye a m' sårot, come on dit. Cwand ça comince, les prumîs djoûs, on a l' idêye k' ele ni finiront djamåy. Bawaite ! Ça court, ça file, ça passe co pus roed k' el vint d' bijhe. — Georges Fay (fråze rifondowe).
2. come on vint d' bijhe : raddimint mins nén lontins.
   • Georges Ista a passé come on vint d' bijhe ezès belès letes e walon, sapinse a Maurice Piron. — Lucyin Mahin.

Ratournaedjes

vint do Nôr Loukîz a : bijhe

• Francès : vent du nord ^(fr)