Aller au contenu

wèzîre

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « oizire ».

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /wɛ.ˈziːʀ/

Sustantif

[candjî]

wèzîre femrin

  1. oizire.
    • Ad’lé zèls, leû mame, achowe so ‘ne tchèyîre qui n’a qu’ treûs pîds, avou on hopê d’ wèzîres so s’ hô, oûveûre âtoû d’ine banse Jean-François Renkin, Baraquîs, 1898.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :