Aller au contenu

oizire

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje patwès latén * « auseria » » (8inme sieke), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ire » ; mot cité dins l’ FEW 15/1 24-25.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
oizire oizires

oizire femrin

  1. pitite coriante coxhe di côpêye a buwote.
    • Djeton d’ oizire Motî Rmåke li vî (fråze rifondowe).
    • Adlé zels, leu mame, ashiowe so ene tcheyire ki n’ a k’ troes pîs, avou on hopea d’ oizire so s’ schô, overe åtoû d’ ene banse Jean-François Renkin, Baraquîs, 1898 (fråze rifondowe).
  2. oizirreye.
    • Il a planté ene bele oizire Motî Rmåke li vî (fråze rifondowe).
    • Cwand vos gotes rispitèt sol rotche ki vs cwirt mizere,
      Ou si dj' sins ene tieneur k' amonte foû d' vos oizires,
      Dj' end a bén do plaijhi Louis Lagauche, "L' inmant", Tchanson po l’ Mouhagne, (1947), p. 142 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
  • oizire : R9 (a « babilaire », « hårdêye », evnd), R10 (lére), R13

Ratournaedjes

[candjî]
pitite coriante coxhe di så
la k' i crexhe des oizires