Aller au contenu

notule

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : notûle.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « note », avou l’ cawete « -ule », (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1850).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
notule notules

notule femrin

  1. pitite note.
  2. pitit scrijhaedje k’ esplike ene sacwè.
    • Notule so les bassès scoles do vî tins. Henri Forir (fråze rifondowe).
    • Al difén del pådje, gn a ene pitite notule so l’ vicåreye do scrijheu.
    • Tos les mots walons di l’ orioûle sont rindjîs, viyaedje pa viyaedje e l’ notule 116 di l’ Atlas des Lingaedjes del Walonreye, tome 15. Lucyin Mahin.
  3. (mot d’ medcén) (tecnolodjeye) foye d’ esplikêyes ki va avou ene drouke, èn aparey.
    • I gn a co pont yeu d’ notule e walon !
  4. rapoirt oficir d' ene soce.

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
notule