Aller au contenu

ådjeu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : «å» + «djeu»

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ådjeu ådjeus

ådjeu omrin

  1. çou k' on pout wangnî a on djeu, a ene guere.
  2. capåvté d' fé ene sacwè.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • ådjeu : R11 (a « catrucimer ») (lére)
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
capåvté d' fé ene sacwè