Aller au contenu

afiåve

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « affable » ; çou ki dene on mot avou l’ cawete « -åve ». Dataedje do mot : 1930

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin afiåve afiåves
femrin padrî afiåve afiåves
femrin padvant afiåve afiåvès

afiåve

  1. avnant, ki reye avou tolmonde.
    • Les sôdårds racontént leus fåves,
      Ca les båsheles estént afiåves. Jean de Lathuy (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
afiåve