Aller au contenu

agoler

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « goler » avou l’ betchete « a- » d’ aprepiaedje des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

agoler (viebe å coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)

  1. mete ès gueuye et avaler raddimint, e-n on côp u sins prinde el tins d’ mawyî, tot djåzant d’ ene biesse u d’ ene golafe djin.
    • El tchén a-st agolé l’ boket d’ tchå k’ on lyi a dné.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
agoler