aronde

Walon (Rifondou)

Dobès rfondowes

aronde

oronde

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « hirunda » avou a-divnance del voyale do prumî pî; li mot est spårdou long et lådje so les lingaedjes d' oyi; li passaedje a => o po dner «oronde» shonne esse pus tipicmint walon.

Sustantif

singulî	pluriyal
aronde	arondes

aronde femrin

1. (oujhea) Loukîz a : «oronde»
   • Ele si netia pal colidôr et pal poice, ossu vite ki l' aronde a dné l' betchêye a ses djonnes el sovronde do toet. — Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 115, "L'infifélité d' Catrène".
   • Gåre ås nis d' aronde !
     Gåre å murayî !
     Dji croe k' el sovronde
     I vont disrayî ! — Jean Dessard, D'ine cohe so l'aute, 1939, p.53, Côp d’ vint (1939) (fråze rifondowe).

Francès

Prononçaedje

• AFE : /a.ˈʁɔ̃d/ (Paris); /a.ˈʁɔ̃.də/ (Nonne di France)'(Kebek)

Sustantif

singulî	pluriyal
aronde	arondes

aronde femrin

1. (oujhea) vî no po «hirondelle».
2. (mot des mnujhîs et scrinîs) bwès trawé arondeymint å mitan, po n' nén esse råyî.

Mots d’ aplacaedje

• queue-d'aronde (queue-d’aronde]]