aronde
| aronde | 
|
oronde |
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « hirunda » avou a-divnance del voyale do prumî pî; li mot est spårdou long et lådje so les lingaedjes d' oyi; li passaedje a => o po dner «oronde» shonne esse pus tipicmint walon.
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| aronde | arondes |
aronde femrin
- (oujhea)
Loukîz a : «oronde»
- Ele si netia pal colidôr et pal poice, ossu vite ki l' aronde a dné l' betchêye a ses djonnes el sovronde do toet— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 115, "L'infifélité d' Catrène".
Prononçaedje
[candjî]- AFE : /a.ˈʁɔ̃d/ (Paris); /a.ˈʁɔ̃.də/ (Nonne di France)'(Kebek)
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| aronde | arondes |
aronde femrin
- (oujhea) vî no po «hirondelle».
- (mot des mnujhîs et scrinîs) bwès trawé arondeymint å mitan, po n' nén esse råyî.
Mots d’ aplacaedje
[candjî]- queue-d'aronde (queue-d’aronde]]