brutieus

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe «brutyî», avou l’ cawete « -eus ».

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin brutieus
femrin padrî brutieuse brutieuses
femrin padvant brutieuse brutieusès

brutieus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki bruteye voltî, ki maltone so les ôtes.
    • Dji m' a dmandé mwints côps : «kî so dj'», di m' sinti si brutieus, si deur, come si dj' m' åreu yeu clawé å meur avou les fotches di mes tayons. Jean Guillaume (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

grigneus, haeyåve

Ratournaedjes[candjî]

F. grincheux, ronchonneur, acariâtre.

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
omrin brutieu brutieus
femrin brutieuse brutieuses
bruteyresse bruteyresses

brutieus omrin

  1. pluriyal di : «brutieu»