Aller au contenu

cial djondant

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : « cial » + « djondant »

Advierbire

[candjî]

cial djondant (nén candjåve)

  1. djondant del plaece do cåzeu.
    • Li bijhe vént do schover
      Kékès flotches trop fråjhûles
      Djus del håye cial djondant. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Tåv’lê d’iviér », 1912, p.23 (fråze rifondowe).
  2. avou (tot djåzant d' ene imådje, d' on fitchî, d' on documint).
    • Po l’ci qui n’ mi c’ noh’ reut portant,
      Et qui vôreut bin vèyi m’ djêve ,
      Dj’a mètou m’ portrait chal djondant !
      Joseph Duysenx.

Sinonimeye

[candjî]

ciddé djondant

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
djondant del plaece do cåzeu
avou (tot djåzant d' ene imådje, d' on fitchî, d' on documint)