Aller au contenu

djondant

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « djonde », avou l’ cawete « -ant ».

Prononçaedje

[candjî]

Pårticipe prezintrece

[candjî]

djondant (nén candjåve)

  1. pårticipe prezintrece do viebe « djonde ».
    • I s’ a sketé l’ bresse e djondant on postea.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
djondant

Adviebe

[candjî]

djondant (nén candjåve)

  1. metou tot a costé.
    • A droete, on grand meur sere li waide djondant.
      Al hintche, des wåmires ont l’ air di s’ sitrinde
      Come s’ ele avént sogne ki l’ rouflåde des ans
      Ni råye leus toets d’ wå ki mancèt d’ adschinde. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Riv’nou », 1911, p.84 (fråze rifondowe).
    • L' ome, al finiesse tot å lådje, fijheut sene a ene sakî; dji louke åtoû d' mi; personne, ni djondant ni lon. Albert Maquet (fråze rifondowe).
  2. al minme hôteur, å minme livea.
    • I l' a dispassé et, cwand il a yeu stî arivé djondant, il è biêrdî sètch pou l' voyî ou fossè.
    • L' ôrlodje, d' on son trisse come ene låme,
      Xhilta l' eure el coujhene djondant
      Et dj' sinta ki m' gotéve e l' åme
      Dji n' sé cwè, ki m' derit : « Vnoz djans ? »
      Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 56 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

tot près / toprès, dilé, a costé

Ratournaedjes

[candjî]
metou tot a costé

Divancete

[candjî]

djondant (nén candjåve)

  1. a costé di.
    • C' est l' måjhon djondant l’ minne. Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
    • On-z est vijhén djondant Tchonveye. D.T.W.
    • I vude li paile a mitan plinne e saeyea K' est presse djondant l' banse po les boyeas. Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
a costé di

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin djondant djondants
femrin padrî djondante djondantes
femrin padvant djondante djondantès

djondant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki djond, metou a costé di.
    • Leus béns estént djondants. D.T.W.

Ratournaedjes

[candjî]
ki djond

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
djondant djondants

djondant omrin

  1. (mot d’ droet) prôpietaire do tchamp ki djond on metou boket sol grand costé.
    • Mes djondants, c' est Nesse do Live et Batisse Berå.
  2. vijhén ki les måjhones si djondèt.
    • i n' kinoxhe nén ddja ses djondants.
  3. Modele:9drat «les pondants et les djondants»

Sinonimeye

[candjî]
  • (onk k' a ene tere ki djond sol grand costé) : royant
  • (vijhén ki les måjhones si djondèt) : près-vijhén

Ratournaedjes

[candjî]
onk k' a ene tere ki djond sol grand costé
onk ki dmeure djusse à costé