disconte
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye 1[candjî]
Bodje « conte » avou l’ rafoircixhante betchete « dis- ».
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /di.ˈskɔ̃t/ /dy.ˈskɔ̃t/ /dɛ.ˈskɔ̃t/ /dœ.ˈskɔ̃t/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /di.ˈskɔ̃t/
- Ricepeures : dis·conte
Adviebe[candjî]
disconte (nén candjåve)
- d' ene manire ki djond.
- Alez toker al måjhon disconte.
- Taijhîz vs ! Gn a l’ påte ki clintche li tiesse,
Ca c’ est l’ amour kel mete al fiesse,
L’ amour ki lyi dene des frissons,
L’ amour ki, so moens d’ ene sigonde,
Seme li veye tot schoyant disconte
Li smince ki frè djômyî l’ nourson !— Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).
- d' ene manire ki dit l' contråve.
- Il estént avou lu, asteure i sont disconte.
Sinonimeye[candjî]
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : O4
Ratournaedjes[candjî]
Divancete[candjî]
disconte
- metou ki djond.
- I s' a aclapé disconte li meur po s' disfinde — D.T.W.
- avou l' contråve costé, dins ene bate.
- I s’ a batou disconte les Almands.
- Il a stou disconte mes idêyes.
- Disconte tote ene årmêye d' adjeyants bokets d' rotches— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 128 (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje[candjî]
Ratournaedjes[candjî]
Etimolodjeye 2[candjî]
Svierba do viebe « disconter », conter po rsaetchî.
Sustantif[candjî]
disconte femrin
- cwantité a rsaetchî d' on conte, a disconter paski çoula a ddja stî payî.
- Dijhoz m' çou ki dj' vos doe et fjhoz l' disconte di çki dj' vos a ddja payî.
- cwantité a rsaetchî d' on conte, a disconter paski çoula n' doet nén esse payî (cåze d' on rabat ou d' èn advintaedje).
- Si vos payîz tot d' shûte vos åroz des discontes.
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :