disconte
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye 1[candjî]
Bodje « conte » avou l’ rafoircixhante betchete « dis- ».
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /di.ˈskɔ̃t/ /dy.ˈskɔ̃t/ /dɛ.ˈskɔ̃t/ /dœ.ˈskɔ̃t/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /di.ˈskɔ̃t/
- Ricepeures : dis·conte
Adviebe[candjî]
disconte (nén candjåve)
- d' ene manire ki djond.
- Alez toker al måjhon disconte.
- d' ene manire ki dit l' contråve.
- Il estént avou lu, asteure i sont disconte.
Sinonimeye[candjî]
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : O4
Ratournaedjes[candjî]
Divancete[candjî]
disconte
- metou ki djond.
- I s' a aclapé disconte li meur po s' disfinde — D.T.W.
- avou l' contråve costé, dins ene bate.
- I s’ a batou disconte les Almands.
- Il a stou disconte mes idêyes.
- Disconte tote ene årmêye d' adjeyants bokets d' rotches— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 128 (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje[candjî]
Ratournaedjes[candjî]
Etimolodjeye 2[candjî]
Svierba do viebe « disconter », conter po rsaetchî.
Sustantif[candjî]
disconte femrin
- cwantité a rsaetchî d' on conte, a disconter paski çoula a ddja stî payî.
- Dijhoz m' çou ki dj' vos doe et fjhoz l' disconte di çki dj' vos a ddja payî.
- cwantité a rsaetchî d' on conte, a disconter paski çoula n' doet nén esse payî (cåze d' on rabat ou d' èn advintaedje).
- Si vos payîz tot d' shûte vos åroz des discontes.
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :