Aller au contenu

clônaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « clôner » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
clônaedje clônaedjes

clônaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « clôner ».
    • Pocwè fåreut i k’ on seuye a deus po fé on troejhinme ? Come bråmint des vicants, nos åréns plou fé ds efants sins seke, rén k’ pa clônaedje. Lorint Hendschel, Li Rantoele, « Di l’amougnî po nos tûzädjes : Li degré Xerox di l’umanité »,  3, 1997 (fråze rifondowe et rarindjeye).

Ortografeyes

[candjî]