cobén

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye 1[candjî]

Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene
(betchete sipotchåve)
Cogne Nameur-Tchålerwè
(betchete nén spotchåve)
Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kibén cobén cbén

Etimolodjeye 2[candjî]

Aplacaedje di : «co» + «bén»

Adviebe[candjî]

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

1. kécfeye, des côps k' i gn a. I vént cobén al shijhe (ramexhné pa J. Haust). Il amousse cobén (R. Dethier). F. parfois.


2. lacobén. Cobén k' on-z a l' Brijite po nos berweter a Libråmont. rl a: ureuzmint.

Etimolodjeye: mot d' aplacaedje di deus adviebes (co + bén).cobén 2 [adv.]

1. kécfeye, des côps k' i gn a. I vént cobén al shijhe (ramexhné pa J. Haust). Il amousse cobén (R. Dethier). F. parfois.


2. lacobén. Cobén k' on-z a l' Brijite po nos berweter a Libråmont. rl a: ureuzmint.