Aller au contenu

cotî

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
cotî cotlî

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « cotî », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin cotî cotîs
cotlî cotlîs
femrin cotiresse cotiresses

cotî omrin

  1. cotlî.
    • Come tos les mestîs fjhît si afwaire,
      Cinsî, cotî, veterinaire,
      Cråssî, mayeur et råyeu d’ dints
      Shuvént padrî tot s’ dinant l’ mwin. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « De profundis », 1921, p.120 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : cotlî