Aller au contenu

crokete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « croker » avou l’ cawete « -ete ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
crokete croketes

crokete femrin

  1. côp k’ on dene sol betchete des doets.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.