Aller au contenu

dîmatche

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « dîmatche », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
dîmatche dîmatches

dîmatche omrin

  1. dimegne.
    • Lu dîmatche 23 d’ aous′ 1914, lès-armées almandes èt francèsses su rascontrint a Bîve èt s’ opözint toute la matinée. Louis Baijot, La colone du Borboûze, Singuliers, 4-2014.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :