dimegne
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « domenicum » (Bon Diu) ; djoû do Bon Diu, po les crustins.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /di.mɛɲ/ /di.maɲ/ /diː.mɛɲ/ /diː.mat͡ʃ/ /di.mɛ̃s/ /diː.mɛ̃t͡ʃ/ /djɛ.mɛ̃t͡ʃ/ /diː.mɛ̃/ ; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 3 .
- prononçaedje zero-cnoxheu : /di.mɛɲ/ (36 prononçaedjes)
- Ricepeures : di·megne
Sustantif
[candjî]dimegne omrin
- setinme djoû del samwinne, li prumî po les Djwifs, les crustins et ls Arabes.
- Pol dimegne, èm grand-pere n’ a djamåy yeu d’ tchapea — Arthur Trigaux.
Mots vijhéns
[candjî]| Les djoûs del samwinne e walon | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| londi, dilon (vî mot) |
mårdi, dimår (vî mot) |
mierkidi, dimiek (vî mot) |
djudi, diyou (vî mot) |
vénrdi, divénr (vî mot) |
semdi, dissem (vî vî mot) |
dimegne, didim (vî vî mot) |
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : E89
