dihoté

Walon (Rifondou)

Alofômes di d(i)-

Plinne cogne	Sipotcheye cogne
dihoté	dhoté

Pårticipe erirece

	singulî	pluriyal
omrin	dihoté	dihotés
femrin	dihotêye	dihotêyes

dihoté o.

1. pårticipe erirece omrin do viebe del prumire troke: «dihoter»
   • C' esteut bén l' Trouk, edon? il aveut dhoté, nonna? — P.-H. Thomsin (fråze rifondowe).

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	dihoté	dihotés
femrin padrî	dihotêye	dihotêyes
femrin padvant	dihotêye	dihotêyès

dihoté o.

1. moirt.
   • Il est dhoté, edon, Matî — D. Salme (fråze rifondowe).
2. ki n' tént pus eshonne.
   • Ene tcheyire tote dihotêye.

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.