Aller au contenu

dihoté

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di d(i)-
Plinne cogne Sipotcheye cogne
dihoté dhoté

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin dihoté dihotés
femrin dihotêye dihotêyes

dihoté omrin

  1. pårticipe erirece omrin do viebe del prumire troke: «dihoter»
    • C' esteut bén l' Trouk, edon? il aveut dhoté, nonna? Paul-Henri Thomsin (fråze rifondowe).

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin dihoté dihotés
femrin padrî dihotêye dihotêyes
femrin padvant dihotêye dihotêyès

dihoté omrin

  1. moirt.
  2. ki n' tént pus eshonne.
    • Ene tcheyire tote dihotêye.
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.