Aller au contenu

disfligoté

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « disfligoter ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin disfligoté disfligotés
femrin disfligotêye disfligotêyes
  1. ki n’ tént pus k’ a kékes filés, tot djåzant d’ ene sitofe, d’ ene mousseure.
  2. ki n’ est pus di tote fristé, tot djåzant d’ ene verdeure, d’ on legume.
    • Dji vos è dene troes çanses, å pire (di vos naveas)
      I sont ddja tot disfligotés. Louis Loiseau (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
ki n’ tént pus k’ a kékes filés
ki n’ est pus di tote fristé

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin disfligoté disfligotés
femrin disfligotêye disfligotêyes

disfligoté omrin

  1. pårticipe erirece do viebe « disfligoter ».