Aller au contenu

distrût

Èn årtike di Wiccionaire.

Codjowa

[candjî]

distrût

  1. indicatif prezintrece, troejhinme djin do singulî «distrure».

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin distrût distrûts
femrin padrî distrûte distrûtes
femrin padvant distrûte distrûtès

distrût omrin

  1. tourné a bokets.
    • Ses marones sont tote distrûtes a rider so s' cou. D.T.W.
    • Ene biesse k' est tote distrûte d' ovraedje. D.T.W.
  2. fornåjhi.
    • Après ene djournêye insi on est distrût. D.T.W.
    • Dj' a moenné l' berwete deus djoûs, dji so tot distrût. D.T.W.
  3. touwé.
    • Et l' efant ? E-st i distrût avou ? Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.37 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
dismolou
fornåjhi
touwé