Aller au contenu

efoumoe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « efoumyî » avou l’ cawete « -oe ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
efoumoe efoumoes

efoumoe omrin

  1. sipitroûle po les moxhes al låme.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
efoumoe