Aller au contenu

esblawté

Èn årtike di Wiccionaire.

Pårticipe erirece

[candjî]

esblawté

  1. Do viebe « esblawter »
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin esblawté esblawtés
femrin padrî esblawtêye esblawtêyes
femrin padvant esblawtêye esblawtêyès

esblawté omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' a må vey cåze d' ene foite loumire.
    • Cwand ls efants d’ loumire esblawtés,
      Kimincèt leu-z intrêye el veye,
      D’ on côp les vla tot estchantés !
      On cawiea lzî shonne ene merveyeMartin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.126, « Lès-èfants » (fråze rifondowe).
  2. k' admire tot estené.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k' a må vey cåze d' ene foite loumire
k' admire tot estené