etindant
Pårticipe prezintrece
[candjî]etindant (nén candjåve)
- Do viebe « etinde »
- Si siervante ni l' etindant nén s' lever po l' messe di set eures, aveut stî bouxhî a l' ouxh di s' tchambe. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
Addjectif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | etindant | etindants |
| femrin padrî | etindante | etindantes |
| femrin padvant | etindante | etindantès |
etindant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- ki saye di s' etinde, estô di s' margayî.
- Djusse divant l’ Tossint, gn a ene algaråde inte les deus roufions, et les deus peres monter so leus grands tchvås. Mins les mames sont pus etindantes, et rarindjî les bidons, tantea ki les deus familes divnèt foirt camaerådes. — Lucyin Mahin.