arindjant
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « arindjî » avou l’ cawete « -ant ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ʀɛ̃.d͡ʒã/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : arin·djant
Pårticipe prezintrece
[candjî]arindjant (nén candjåve)
- Do viebe « arindjî ».
- Vos voerîz mî cwè fé tot-z arindjant vos cwåtes a môde di djin.
Addjectif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | arindjant | arindjants |
| femrin padrî | arindjante | arindjantes |
| femrin padvant | arindjante | arindjantès |
arindjant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- ki saye tofer d’ arindjî les bidons.
- C’ est èn ome foirt arindjant. — Joël Thiry.
- Li Rwè d’ France Louwis VII est pus arindjant avou l’ impreur bizantin ; et lyi promete di lyi rinde les teritweres k’ il åreut ravou des muzulmans. — Lucyin Mahin.
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]ki saye tofer d’ arindjî les bidons
Francès : conciliant (fr), arrangeant (fr)
