arindjant

Walon

Etimolodjeye

Bodje « arindjî » avou l’ cawete « -ant ».

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ʀɛ̃.d͡ʒã/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : arin·djant

Pårticipe prezintrece

arindjant (nén candjåve)

1. Do viebe « arindjî ».
   • Vos voerîz mî cwè fé tot-z arindjant vos cwåtes a môde di djin.

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	arindjant	arindjants
femrin padrî	arindjante	arindjantes
femrin padvant	arindjante	arindjantès

arindjant o. (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l' no)

1. ki saye tofer d’ arindjî les bidons.
   • C’ est èn ome foirt arindjant. — J. Thiry.
   • Li Rwè d’ France Louwis VII est pus arindjant avou l’ impreur bizantin ; et lyi promete di lyi rinde les teritweres k’ il åreut ravou des muzulmans. — L. Mahin.

Sinonimeye

• etindant

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• arindjant : C1, C13

Ratournaedjes

± ki saye tofer d’ arindjî les bidons

• Francès : conciliant ^(fr), arrangeant ^(fr)