fâre

Walon (sistinme Feller)

Etimolodjeye

Loukîz a : « fåre »

Prononçaedje

• AFE : /faːʀ/

Sustantif

fâre omrin

1. fåre.
   • Il è toudi roûlé a vèlo sins fâre.
     • Il a todi rôlé a velo sins fåre.

Gåmès

Viebe

fâre (viebe å coplemint) (dju fâ, dju fayans, quu dj' fache, il a fât)

1. fé
   • I n' fât m' mou âque.
     • I n' fwait nén mo åk / i n' fwait nén grand tchoi.
   • Dje n’â m’ comprins pouquoi qu’lès patoisants d’l'Acadèmîe n’ant m’ vèlu l’fâre — Jean-Luc Geoffroy.
     • Dji n' a nén comprins pocwè k' les patwejhants d' l' Academeye ni l' ont nén volou fé

Ratourneures

1. fâre arlame haper.
2. èm cafâ n' est m' co fât dijhêye po mostrer k' on sait åk do gåmès

Parintaedje

dèfâre

Ortografeyes

Totes les ortografeyes :

• fère : Gm1
• fâre : Gm1