fion

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « fi », avou l’ cawete « -on »

Sustantif

singulî	pluriyal
fion	fions

fion omrin

1. pitit fi.
2. (imådjreçmint) traitaedje d' on laid no, insule, fotante rilevêye, k' on låtche divant ls ôtes.
   • I tape voltî des fions ås ôtes.
   • Tènawète, èt fwârt soûrnwèsemint, èle lacheut tot l' minme on fion. — Chantal Denis, Quî ç' qu'a touwé J.F.K.?.

Ratourneures

1. mete li dierin fion

Sinonimeye

• lawe

Ratournaedjes

fotante rilevêye

• Francès : brocard ^(fr), raillerie ^(fr), quolibet ^(fr)