Aller au contenu

gårdurôbe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Riwalonijhî calcaedje do F. " garde-robe ".

Sustantif

[candjî]

gårdurôbe femrin

  1. dresse k’ on-z î roistêye les cotes et les manteas, estant pindous. Loukîz a : årmwere.
    • Li gårdurôbe del mere ni fjheut waire di hôt […] c' esteut des dozinnes di tot k' ele aveut po s' feye et nén del faflote. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.25 (fråze rifondowe).
    • Li brun costume k' il a strimé cwand il a-st avou fwait dvins les sôdårds pind a ene wesse el gårdurôbe' Joseph Lahaye (fråze rifondowe).
    • Li båshele a drovou l’ paket, riwaitî l’ mousmint, li sayî, si loukî dins l’ grand muroe, a l’ ouxh di s’ gårdurôbe Lucyin Mahin.
  2. Dins on teyåte, ene såle di danse, on dancigne dins les froeds payis, såle a l’ intrêye la k’ on leye ses paltots divant d’ moussî.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
  1. F. "garde-robe"., En. "wardrobe"
  2. F. "vestiaire". [1]
  1. Ci sinse la a eto stî calké e rûsse.