Aller au contenu

goirdjon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « goirdj- » ‎(« goidje ») avou l’ cawete « -on ».

Sustantif

[candjî]

goirdjon omrin

  1. goirdjeye (k' on boet, ou k' on avale)
  2. golêye (k' on houme ezès peumons)
    • foumer on goirdjon d' toubak
    • Mins cwand l' mame rivna moite nåjheye di si ovraedje k' ele si meta-st a plorer tot schoûtant çou ki s' feye lyi racontéve, li djoye di li ptite båshele s' enairixha come on goirdjon d' foumire. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.67 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13