hoûssea
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye 1[candjî]
Bodje « hoûs » (avou les rîles di scrijhaedje do son S) avou l’ cawete « -ea ».
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| hoûssea | hoûsseas |
hoûssea omrin
- (åbe) hoûs.
- Vaila, pus bas, gn a des beas bastons d' hoûssea — Joseph Calozet (fråze rifondowe).
- E cåzant, il a drovou s' coutea po côper on djonne hoûssea, et s' l' a spiné tot rotant — Joseph Calozet (fråze rifondowe).
- Li noere bijhe ou l' solo, li rålêye ou l' hoûssea,
S' etindèt pol dismour. On l' raplake, on l' dismantche ;
E ses cwate pås di stipe, di leus pîs disk' ås hantches,
Al mwinde pezêye, verdjèt come les djambes d' on gnognot
— Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 75 (fråze rifondowe).
Ratourneures[candjî]
des hoûsseas : uzance do pluriyal po lomer l' åbe u ses coxhes. F. du houx.
Sipårdaedje do mot[candjî]
w. do Mitan (payis d' Dinant et d' Djivet), Tchestrolet
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes[candjî]
F. houx.
Etimolodjeye 2[candjî]
S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « hoûssea », el pout stitchî vaici.
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| hoûssea | hoûsseas |
hoûssea omrin
- (antomeye) pea del copete do dos.
Ortografeyes[candjî]
E rfondou walon :