kifesse

Walon (Rifondou)

Alofômes di k(i)- / co-

Plinne cogne Lidje-Årdene (betchete sipotchåve)	Cogne Nameur-Tchålerwè (betchete nén spotchåve)	Sipotcheye cogne (Lidje-Årdene)
kifesse	cofesse	cfesse

Etimolodjeye

Svierba do viebe «kifessî».

Sustantif

singulî	pluriyal
kifesse	kifesses

kifesse f.

1. (e l’ eglijhe catolike) dijhaedje di ses petchîs a on curé.
   • On aveut stou « ås vîs-omes » ricweri çou ki n’ hossive nén trop e mantche divins les curés, po schoûter les djins a cfesse. — J.-P. Dumont (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

fr= confesse

Codjowas

kifesse

1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « kifessî ».
2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « kifessî ».
3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « kifessî ».